کاراته گوجوریو
»تعداد بازديدها:
Template By: LoxBlog.Com
سلام
عشق=نرسیدن
سرزمین ملکه ی یخی
barname haye chat
عاشقانه.تنهایی .زندگی کردن
مهدی صاحب الزمان و بازیگران سینما
ترانه هاي ماندگار
تصاویر دیدنی بازفت
مدرسه دخترانه پروین اعتصامی واقع در گوهردشت
علوم ناشناخته
فیسبوک آبی
دختــــــــــر جنوبی
مرکز دانلود نمونه سوالات امتحانی
کهربا(الکترون)
بای ایمارکت
download
عشقی *تپلی*
مطالب باحال
آسمان دی ال
مذهبی
AFSANEH
دانلود بازی و نرم افزار
دخترعسلـــــــــی
طرف داران هالیوود و سلنا جووووووون!!!
سلوک مهدوی
خادمین شهداء
ترانه های زخمی
ایران خرید
ف ي ل ت ر ش ك ن
ترانه هاي ماندگار
گوگولي!
جهان خالی از حجت نمی ماند
طاقت بیار رفیق
فروشگاه
تاریخ ایران و جهان
فدراسیون جهانی کاراته
کمیته بین المللی المپیک
ردیاب ماشین
جلوپنجره اریو
اریو زوتی z300
جلو پنجره ایکس 60
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
کاراته گوجوریو
و آدرس
karatte.LXB.ir
لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.
کاتاهای گوجوریو
گوجوریو از سه کیهون ( پایه ) تشکیل شده
کیهون نوایچی
کیهون ایدونی
کیهون ایدوسان – پایه و پیشرفته
کاتاها
تایکیوکو جودان
تایکیوکو چودان
تایکیوکو گدان
کاکه اوکه
ماواشی اوکه
گه گیسای دای ایچی
گه گیسای دای نی
سایفا
تن شو
سان چین
سان سرو
سی ان چین
سی سان
سی پا
شی سو چین
کورورونفا
سوپاریم پی
نويسنده : فرزاد |
تاريخ : جمعه 28 مهر 1391برچسب:, |
نوع مطلب :
<-PostCategory-> |
کاراته ی سنتی در جزیره ی اوکیناوا در ژاپن، پس از تاثیراتی از هنرهای رزمی چینی ابداع شد. کاراته، سبک های زیادی دارد که همه ی آنها بجز چند سبک جدید (که البته فدراسیون جهانی کاراته آنها را جزء سبکهای کاراته نمی شمرد) خاستگاه ژاپنی 
دارند. سیستم کمربندهای رنگی با هدف نشان دادن درجات مختلف کاراته کاران ابداع شده بود بطوری که مبتدیان کمربند سفید و کمربندهای مشکی (که خود درجات مختلفی دارد) سطح استادی را نشان میداد. کمربندهای رنگی دیگری بین این دو وجود دارد. در اغلب سبکهای کاراته ترتیب کمربندها به این صورت است: سفید، زرد، نارنجی، آبی، سبز، بنفش، قهوه ای و در نهایت مشکی و درجات آن یعنی مشکی دان1، دان2، دان3 و ... .
تکواندوی مدرن پس از اشغال کره توسط ژاپن با تاثیراتی که از کاراته ی ژاپنی گرفت، در کره 
ابداع شد. کره ای ها لباسی شبیه لباس کاراته برای خود در نظر گرفتند. این لباس مدت ها برای تکواندو استفاده میشد اما بعدها با تعمق بیشتر در فلسفه شرقی و همچنین بیان فلسفه ای به نام مثلث تکواندو یقه ی این لباس به شکل V تغییر یافت. کره ای ها برای نشان دادن درجه ها هم کمربند های مختلفی در نظر گرفتند که هر کدام سمبل چیزی هستند و فلسفه ای خاص دارند. در تکواندو ترتیب کمربندها به این صورت است: سفید، زرد، سبز، آبی، قرمز و مشکی (کمربند مشکی تکواندو هم بصورت دان1، 2 و ... است). امروزه دو سبک اصلی در تکواندو وجود دارد. یک سبک که به آن سبک ITF یا هیانگ می گویند مرکز آن فدراسیون بین المللی تکواندو در کانادا است. و سبک دیگر که به آن WTF یا پومسه میگویند، مرکزش در مجتمع کوکیوان در سئول کره است. سبک پومسه، سبک برگزیده ی رقابت های المپیک است که بطور گسترده در ایران وسایر کشورهای سرتاسر دنیا آموزش داده میشود.
بطور کلی میتوان گفت در کاراته 60% حرکات با استفاده از دست و 40% با استفاده از تکنیک های پاست. این درصدها هم در مبارزه و هم در کاتاهای کاراته (فرم ها) مشاهده میشود.. تکواندو درصدی درست برعکس کاراته دارد بطوری که 40% تکنیکها، با دست و 60% آنها با پا اجرا میشوند. در تکواندو، همچنین بیشتر تاکید بر ضربات پای بلند در سطح سر و حتی بلندتر است. هنرجویان تکواندو از ضربات پرشی و چرخشی زیاد استفاده میکنند. این ضربات پا به این صورت هستند که فرد برای زدن ضربه به هوا پریده و روی هوا ضربه را میزند که هم قدرت و هم زیبایی بیشتری دارند. ضربات پرشی در کاراته به ندرت دیده میشوند. فرمهای تکواندو معمولا کوتاه تر و کمی ساده تر از فرمهای کاراته هستند. در مبارزه ی تکواندو ضربات بصورت بدون کنترل بوده ولی در عوض از لوازم ایمنی کامل (کلاه، لثه بند، محافظ تنه، محافظ ساعد، دستکش، محافظ ساق، بیضه بند، روپا بند) استفاده میشود. اما در مبارزه ی اغلب سبک های کاراته ضربات بصورت کنترلی زده میشوند (یعنی نباید به حریف برخورد کنند یا با قدرت خیلی کم زده شوند) و لوازم لوازم ایمنی کمی از جمله از ساق بند، روپا بند، دستکش و لثه بند استفاده میشود که البته همه ی آنها بجز لثه بند و دستکش اختیاری میباشند. خود دستکش نیز در بعضی سبک های کاراته پوشیده نمیشود. در مبارزه تکواندو، هر یک از مبارزین کمربند اصلی خود را می بندد ولی در مبارزه کاراته (البته بیشتر سبک های آن نه همه) کمربند یکی باید قرمز و دیگری آبی باشد.
کاراته و تکواندو هردو جزء هنرهای رزمی سخت هستند، هر دو دارای معتبرترین مسابقات هستند که البته تکواندو یکی از رشته های المپیکی هم هست. هنرجویان هردوی آنها حق دارند علاوه بر مسابقات مخصوص به رشته خود، در مسابقات آزاد و رینگی که در اغلب کشورها از جمله ایران برگزار میشوند، شرکت کنند. البته شرکت در چنین مسابقاتی که از سبکهای مختلف از جمله کاراته، تکواندو، بوکس، کونگ فو و ... در آن شرکت میکنند، باید با اجازه ی استاد صورت گیرد. در سالهای اخیر محبوبیت تکواندو بسرعت افزایش یافته درحالیکه گسترش کاراته با سرعت بسیار کمتری اتفاق می افتد.
بطور خلاصه میتوان گفت تکواندو هنر رزمی است که بیشترین تاکید را بر ضربات پا با حداکثر سرعت و قدرت دارد که همین مسئله وجه تمایز آن از دیگر هنرهای رزمی و افزایش محبوبیت آن شده. و کاراته بیشتر بر ضربات دست است.
نويسنده : فرزاد |
تاريخ : پنج شنبه 27 مهر 1391برچسب:, |
نوع مطلب :
<-PostCategory-> |
نويسنده : فرزاد |
تاريخ : پنج شنبه 27 مهر 1391برچسب:, |
نوع مطلب :
<-PostCategory-> |
اگر چه ممکن است خواهان این باشید که دقیقاً بدانید چه زمان،چه چیز و چه مقدار بخورید،ولی هیچ توصیه اختصاصی برای جمیع ورزشکاران وجود ندارد.هیچ رویه یکسانی نیست که برای همه افراد مناسب باشد.شما لازم است که خودتان پیدا کنید چه غذایی برای شما مطلوبتر است.به عنوان مثال برخی از دونده ها میتوانند ظرف یک ساعت قبل از یک مسابقه بزرگ غذا بخورند.حال آنکه سایریندر صورتی که نزدیک به فعالیت شدید غذا بخورند مبتلا به کرامپهای معده می شوند.برخی از ورزشکاران دوست دارند غذای کم حجمی بخورند تا معده و اعصاب خود را آرام کنند.تعدادی دیگر احساس ضعف و بدحالی در آنها می شود.تجربیاتی را در طی ماهها تمرین خود بدست آورید تا به بهترین برنامه و نوع غذا برای خود پی ببرید.البته این امر نیاز به آزمون و خطا دارد.بنابراین اجازه ندهید تا آخرین روزهای قبل از یک مسابقه بزرگ این تجربیات وقت شما را بگیرد.
مصرف غذای پیش از مسابقه چه زمانی صورت میگیرد؟
زمان مصرف غذای بیش از مسابقه به حجم آن و زمانی از روز که مسابقه برگزار میشود،بستگی دارد.پروتئین و چربی کندتر جذب میشوند.بنابراین غذاهای محتوی پروتئین و چربی باید زودتر از غذاهای پر کربوهیدرات مصرف گردند.هضم غذاهای پر حجم زمان زیادی طول می کشد،حال آنکه غذاهای کم حجم و مایع سریعتر هضم می شوند.
غذای قبل از مسابقه ترجیحاً باید محتوی چه موادی باشد؟
برای آنکه بهترین کارآیی را داشته باشید همچنین لازم است که بخوبی مایعات دریافت کنید.تمام وعده های غذایی قبل از مسابقه باید محتوی میزان زیادی نوشیدنی(آبمیوه،آب و نوشابه ورزشی)باشند.
نويسنده : فرزاد |
تاريخ : پنج شنبه 27 مهر 1391برچسب:, |
نوع مطلب :
<-PostCategory-> |
نويسنده : فرزاد |
تاريخ : پنج شنبه 27 مهر 1391برچسب:, |
نوع مطلب :
<-PostCategory-> |
در دنیای امروز، ورزش های رزمی خصوصاً هنر کاراته از جمله هنرهای رزمی است که طرفداران بی شماری را در جهان به خود جذب کرده و بسیاری در سرتاسر این کوه خاکی به تمرین این هنر می پردازند.
عده ای قصد یادگیری روش های مبارزه را دارند و عده ای نیز هدف های قهرمانی را در سر می پرورانند و عده ای نیز در پی کسب سلامتی و تندرستی از انجام این ورزش هستند. باید به تمامی این افراد گفت که ورزش کاراته طوری ساماندهی شده است که پاسخگوی تمامی سلیقه ها و نیازهای افراد مختلف می باشد. اما به واقع کاراته چیست و چه هدفی دارد؟ آیا این هنر با این همه قدمت تنها هدفش آموزش هنر مبارزه یا قهرمانی است؟ با نگاهی اجمالی به اصول و فلسفه در کاراته در می یابیم که این اهداف تنها بخشی از کاراته را شامل می شود، در حالی که هدف و فلسفه ٔ کاراته به دنبال چیزهای دیگری است. اگر مطالعه ای هر چند جزئی در مورد زندگی نامه اساتید قدیمی کاراته داشته باشید قطعاً در می یابید که مفهوم کاراته از زبان تمامی اساتید این هنر چنین تعریف می شود: ”آموختن کاراته نیاز به یک عمر ریاضت و آموزش دارد و کاری نیست که بتوان چند ماهه و چند ساله آن را به طور کامل آموخت. کاراته درسی است که تا آخر زندگی ادامه دارد و مفهوم فلسفی آن مبتنی بر اصول دو (راه و روش زندگی)، هو (قانون یا اجرای کاتا)، و کاتسو (کاربرد کاتا در مبارزه واقعی) می باشد. کاراته روشی است که آموختن آن نیاز به ایمان و استقامت، کار و تمرین و تلاش مستمر دارد. کاراته روشی است برای زندگی و وسیله ای برای دستیابی به امنیت و شجاعت کامل. روشی است برای زندگی که شخصیت انسان را بی شباهت به آن چه در ورزش اتفاق می افتد می سازد“. این سخنی است که تمامی اساتید قدیمی کاراته با اعتقاد به آن به تمرین و آموزش کاراته پرداخته و یادگیری فلسفه و پرورش روح و اخلاق را نسبت به پرورش جسم در اولویت می دانند. اولین قانون در کاراته که همانا شروع و خاتمه با احترام است، خود حاکی از آن است که این هنر بیش از هر چیز به رعایت ادب و احترام به فردی که در برابر شماست اهمیت می دهد. در تمامی کاتاهای کاراته یک اصل وجود دارد و آن شروع هر کاتا با دفاع می باشد. با کمی تأمل در این مورد متوجه می شویم این موضوع که در نگاه اول چندان مهم به نظر نمی رسد، خود از اصول مهم کاراته محسوب می شود. زیرا مبتنی بر این قانون مهم در کاراته است که می گوید ”کاراته هنری است برای دفاع از خود نه حمله به دیگران“. و یک کاراته کا هرگز اجازه ندارد به حریف خود حمله کند مگر این که بحث دفاع از خود آن چنان قوت گیرد که موضوع مرگ و زندگی به میان آید و این چنین با زیبائی و لطافت رسم جوانمردی را به یک کاراته کا می آموزد.
لذا تمامی کاتاها در کاراته با توجه به این اصل و قانون سازمان یافته و به وجود آمده اند و این مهم نشان می دهد که در کاراته با اصول به صورت علمی مواجه می شویم و می بایست آن را در زندگی روزمره به کار ببندیم.
مسائل اخلاقی در کاراته از چنان اهمیتی برخوردارند که تمامی اساتید قدیمی اولین چیزی که به شاگردان خود می آموختند رعایت اصول کاراته بوده است و این اصول نسل به نسل منتقل شده و اکنون به دست ما رسیده است. کاتا یا فرم از موارد بسیار مهمی بوده است که در گذشته تنها وسیله آموزش اصول اخلاقی در کاراته به شمار می آمده است. تمرینات طاقت فرسا و بسیار طولانی در کاتا چنان استقامت و صبری در کاراته کاها ایجاد می کرد که خود در پرورش روح و جسم آنها بسیار مؤثر واقع شده است. استاد فوناکوشی در بخشی از کتاب خود به نام ”راه کاراته راه زندگی من“ چنین می نویسد: ”مطلبی که من اغلب به شاگردان خود تأکید می کنم و آنان گیج می شوند این است که به آنها می گویم: ”شما باید ضعیف شوید، نه قوی“!!! چون یکی از دلایل اصلی آننان در انتخاب کاراته تقویت خویشتن است. در نتیجه می خواهند بدانند که منظور من از این گفته چیست؟! آنها می گویند اگر می خواستند ضعیف شوند احتیاجی به تمرین نداشتند. به آنها پاسخ می دهم که درک گفته ام در واقع کمی دشوار است و تأکید می کنم: ”می خواهم شما پاسخ را در وجود خود بیابید و به شما قول می دهم زمانی فرا خواهد رسید که واقعاً منظور مرا درک کنید“.
در ادامه استاد فوناکوشی در توضیح و تفسیر جمله خود چنین می نویسد:
شخصی که از ضعف خود مطلع است، همیشه در همه کنترل خود را حفظ می کند. تنها شخص بسیار ضعیف توانائی شهامت واقعی را دارد.
طبیعی است که یک کاراته کای متبحر باید تمام تکنیکش را با تعلیم و تمرین صیقل دهد. اما هرگز نباید فراموش کند که تنها با تمرین می تواند پی به ضعف خود ببرد“.
استاد ماسوتاتسو اویاما نیز در بخشی از کتاب خود به نام ”طریقت کیوکوشین“ ادب و نزاکت را لازمهٔ موفقیت می داند و چنین می نویسد:
من راه کاراته را برگزیدم که راه انسانیت است و نتیجتاً راهی است که به بهشت ختم می شود. تنها بودن در راه اهمیتی ندارد، اما همه باید قدم در راه انسانیت بگذاریم و شاید بهتر باشد بگوئیم هرگز نباید از این راه خارج شویم. انزوا و گوشه گیری از اجتماع راه درستی نیست. هرچند برای یک کاراته کای مبتدی درک و فهم چنین قوانینی کمی سخت و دشوار است، اما یک مربی خوب کاراته که پی به روح کاراته برده باشد از همان ابتدا به نو آموزان می آموزد که هدف کاراته چیست و کاراته کاران علاوه بر تمرینات سخت برای پرورش جسم خود بایستی به هدف اصلی کاراته که همانا ارتقاء فهم و شعور و پرورش جسم است تأکید داشته باشند.
استاد فوناکوشی فقید که خود از محضر اساتیدی بزرگی چون آزاتو و ایتوسو کاراته را فرا گرفته بود، تأکید بسیاری بر رعایت اصول و قوانین کاراته داشت.
وی دیدگاه های خود را در قالب ۲۰ قانون در کاراته به جمع بندی کرد و آن را برای نسل بعد از خود به یادگار گذاشت و تمامی کاراته کاران را در همه حال ملزم به رعایت این قوانین کرد.
۱) هیچ گاه فراموش نکنید که کاراته با احترام شروع می شود و با احترام به پایان می رسد.
۲) هیچ حمله آغازینی در کاراته وجود ندارد.
۳) کاراته روحیه پرهیزگاری را پرورش می دهد.
۴) ابتدا خودتان را بشناسید و سپس دیگران را.
۵) تکنیک های روحی بر تکنیک های فیزیکی ارجحیت دارند.
۶) بگذارید ذهنتان آزادانه حرکت کند.
۷) بی توجهی و غفلت موجب بد شانسی می شود.
۸) کاراته فعالیتی برای تمام طول زندگی است.
۹) با هر چیزی که مواجه می شوید جنبه ای از کاراته است، حقیقتی شگفت انگیز را در آن جستجو کنید.
۱۰) کاراته مانند آب در حال جوشیدن است اگر شعله را بالا نگه نداریم آرام آرام از جوشیدن می افتد.
۱۱) به برنده شدن فکر نکنید بلکه به بازنده نشدن فکر کنید.
۱۲) زمانی که با حریفی می جنگید، ضربات را متناسب با توان حریف پاسخ دهید.
۱۳) سعی کنید با استراتژی های معمول و طبیعی دست به مبارزه بزنید.
۱۴) دست ها و پاهای خود را هم چون شمشیرهای تیز و برنده تلقی کنید.
۱۵) به عنوان یک تازه کار داچی های مختلفی را یاد بگیرید، اما پس از آن به یک استقرار طبیعی که با فرو بدن شما متناسب است تکیه کنید.
۱۶) کاتا همیشه باید به طور صحیح تمرین شود. مبارزه ٔ واقعی مسئله ای دیگر است.
۱۷) زمانی که در بیرون می روید در این فکر باشید که با هزاران دشمن روبه رو هستید پس همیشه آماده باشید.
۱۸) هیچ گاه نقاط ضعف و قوت، محدودیت های بدن خود و نسبی بودن کیفیت تکنیک هایتان را فراموش نکنید و در صدد برطرف کردن آنها باشید.
۱۹) هیچ گاه فکر نکنید کاراته تنها روشی برای تمرین در دوجو است.
۲۰) پیوسته ذهن خود را جلا دهید.
امید است که تمامی کسانی که قدم در این راه انسان ساز می گذارند با توجه به تعالیم اساتید خویش و بهره گیری از دستورات بزرگانی که دستی در پرورش این هنر داشته اند بیش از پیش در راه پرورش خویشتن موفق و مؤید باشند
نويسنده : فرزاد |
تاريخ : پنج شنبه 27 مهر 1391برچسب:, |
نوع مطلب :
<-PostCategory-> |
معنی و مفهوم کی، یکی از مشکل‌ترین مفاهیم در رابطه با فلسفه و تمرین کاراته است. بسیاری از کاراته‌کاها مایلند که بدانند کی واقعاً چیست. کلمه کی از لغت چینی چی نشأت گرفته، در فلسفه چینی، "چی" عبارت است از آنچه که موجودات جاندار را از بیجان جدا می‌سازد. ولی با پیشرفت فلسفه چینی، مفهوم "چی" معنا و کاربردهای وسیع‌تری به خود گرفت. از برخی نظرات، "چی" اساسی‌ترین و اصلی‌ترین چیزی است که همه چیز از آن درست شده است. تفاوت بین موجودات در این نیست که دارای "چی" باشند یا نه، بلکه تفاوت آنها در اصولی است که تعیین می‌کند که چی در هر موجود یا شیئی، چگونه سازماندهی شده و چگونه عمل می‌کند.
کاراته‌کای حال حاضر در مورد جنبه‌های تاریخی مفهوم کی زیاد حساس نیست. سؤال این است که آیا کلمه کی بیانگر چیزی واقعی هست یا نه، و اگر هست، آن چیز چیست. تلاشهای زیادی شده است که نشان می‌دهد که کی بعنوان یک پدیده موجود عبارت است از "انرژی" یا "چیزی" که در داخل بدن جریان دارد (به خصوص در مسیر کانال‌هایی در بدن به نام "مِریدیـِـن). تاکنون، شواهد زیادی در این رابطه وجود نداشته ولی این به آن معنا نیست که "کی" وجود ندارد، مساله این است که هنوز شواهد لازم برای ثابت کردن آن به دست نیامده است.
همه کاراته‌کاها باور ندارند که "کی"، "انرژی" یا "چیزی شبیه به آن" است. برای بعضی از آنها کی عبارت است از یک مفهوم مصلحتی (مثل یک پتو) که پوشاننده یا در برگیرنده، قصد، حرکت آنی، توجه و نیّت است. اگر کسی این تصویر را که کی، چیزی است که می‌تواند انتشار یابد را اجتناب کند، در این صورت برای توضیح "کی"، باید جهت فیزیکی و روانشناسی مثبتی، اتخاذ شود. این مساله می‌تواند سازگاری و کارآیی حرکات شخص را به حداکثر رساند و در نتیجه تکنیکهای قوی‌تر و احساس مثبتی در شخص به وجود می‌آید.
علی‌رغم انتخاب هر شخص در رابطه با موجودیّت "کی" و اینکه به آن به عنوان چیزی واقعی یا غیر واقعی نگاه کند، شکی نیست که در کاراته مساله فقط دست کاری کردن بدن حریف نیست. مسائل بسیاری دیگردر کاراته اهمیّت دارند از جمله زمان‌بندی، تعادل، سرعت، قدرت حمله و به خصوص موقعیّت روانی حریف مقابل. بعلاوه، کاراته سیستمی برای داشتن کنترل فیزیکی روی دیگران نیست، بلکه ابزاری است برای پیشرفت خود شخص. در نتیجه شکی وجود ندارد که ترویج حالات فیزیکی و روانی مثبت، بخش بسیار مهم کاراته است. باز هم تکرار می‌کنیم، ممکن است بعضی افراد این ترویج در جهت مثبت را "کی" قلمداد نکنند.
کیمه
تمرکز و یا کیمه در کاراته عبارت است از تمرکز تمام انرژی بدن در لحظه‌ای که یک تکنیک به خصوص، با هدف تماس پیدا می‌کند. این تمرکز انرژی در اثر ایجاد فشار و آزاد سازی در عضلات خاص، در زمان صحیح و همچنین خروج هوا از ریه‌ها در حالیکه تکنیک تمام و کامل میشود، به وجود می‌آید. در صورتی که فشار ناشی از کامل کردن یک تکنیک بیشتر از زمان تعیین شده طولانی شود، "کیمه" آزاد نمیشود چرا که کیمه با سرعت تکنیک ارتباط دارد.حرکات کاراته ، قدرت را به سرعت تبدیل میکنند، بنابراین هنگامی که ضربه مشت زده میشود، این حرکت به تدریج سرعت یافته و در لحظه تماس با هدف، حداکثر سرعت را به خود میگیرد. اگر در این لحظه تمام عضلات تحت فشار بوده و تمرکز داشته باشند، تمام نیروی بدن از سرعت به قدرت تبدیل شده و کیمه به دست می‌آید.
هر کسی می‌تواند با استفاده از وزن بدن ضربه مشت یا لگد بزند. این نوع قدرت، نوعی است که همه افراد دارند و در موقعیّت‌های روزمره بکار می‌رود و بسته به فیزیک بدن هر شخص متفاوت است. ولی نیرویی که در تمام تکنیکهای کاراته به کار می‌رود از ایجاد فشار در عضلات و آزاد سازی آن به وجود می‌آید و لذا بر وزن و سایز بدن متکی نیست. هر کس، کوچک یا بزرگ اندام، امکان ایجاد نیرو و قدرت زیادی را دارد اگر یاد بگیرد که از بدن خود به طرز صحیح استفاده کند.
در صورت استفاده صحیح از بدن، شخص می‌تواند به نقطه‌ای برسد که در آن بدن می‌تواند به حداکثر بازدهی برای اجرای هر تکنیکی برسد. این نباید با آنچه که شخص فکر می‌کند که بازدهی حداکثر است، اشتباه گرفته شود. انعطاف‌پذیری جهت بدست آوردن حداکثر کشش و انقباض در تمام گروه‌های عضلانی که در حرکات گوناگون مورد استفاده قرار می‌گیرند، از اهمیّت زیادی برخوردار است، هرچقدر مسافتی که یک عضله هنگام انقباض و انبساط طی می‌کند بیشتر باشد، سرعت بیشتر شده و در نتیجه قدرت در تکنیک افزایش می‌یابد. بوجود آوردن هماهنگی بسیار حیاتی است به این معنی که انرژی‌ای در یک نقطه بوجود آمده است و قرار است به نقطه دیگری انتقال یافته با انرژی‌ای که در نقطه دوّم تولید شده ترکیب شود، باید به وسیله کاراته کا عملی گردد.
برای توصیف کیمه، میتوان انرژی پنهان بدن را با انرژی نور خورشید مقایسه کرد. با استفاده از ذره‌بین، نور جمع آوری شده را میتوان در نقطه کانون عدسی متمرکز کرد، آن نور متمرکز شده می‌تواند کاغذ، چوب و یا حتی فلز را بسوزاند، ولی قبل از این مقطع، نور دارای قدرت بسیار ناچیزی است.
بنابراین تمام اجزا و شرایط یک تکنیک صحیح کاراته مانند قدرت, سرعت, بازدم, مرکز ثقل, تعادل و... را در یک نقطه متمرکز کردن را کیمه می‌نامند.
نويسنده : فرزاد |
تاريخ : پنج شنبه 27 مهر 1391برچسب:, |
نوع مطلب :
<-PostCategory-> |
در هنرهای رزمی چون تکواندو، کاراته، آیکیدو و جودو ورزشکاران در هنگام اجرای تکنیک از کیای برای تمرکز انرژی خود استفاده میکنند.این واژه همچنین به فریاد همراه برخی از ضربات در هنگام اجرای فرم نیز اشاره دارد.
هنر استفاده از کیای در هنرهای رزمی کیایجوتسو نامیده میشود البته کیایجوتسو در واقع هنر استفاده از کی است.
نويسنده : فرزاد |
تاريخ : پنج شنبه 27 مهر 1391برچسب:, |
نوع مطلب :
<-PostCategory-> |
تکنیکهای پا
1- مایی گری 2- مواشی گری
3- اوچی مواشی 4- سوتومواشی
5- کاکاتوگری 6- مایی که اگه
7- هی زاگری 8- کین گری
9- کانستوگری 10- یوکوگری
11- یوکوکه آگه 12- اوشیروکنگری
13- اورامواشی 14- اوشیرواورامواشی
15- جودان اوچی هایسوگوگری 16- کین گری
17- اورشی کاکاتوگری 18- گایتن گری
19- قیچی کمر 20- اوشیروگری
21- اوشیرواوچیمواشی 22- اوشیروسوتومواشی
23- آشی بارای 24- سونی اوکه
1- تکنیکهای پا نیز همانند فنون دست قابل اجرا در سه قسمت بالا وسط و پایین بدن می باشند.
2- تکنیکهای پا به صورت توبی (پرشی) نیز قابل اجرا هستند.
یک هنرجوی کاراته بایستی بتواند کلیه فنون را درمدت زمان لازم فراگیرد .
درجات بالا و جزء تکنیکهای پیشرفته می باشند. این فنون صرفا محدود به بسیاری از غالب تکنیکها در دو حالت - اوی وگیاکو مورد استفاده قرار می گیرد.
نويسنده : فرزاد |
تاريخ : پنج شنبه 27 مهر 1391برچسب:, |
نوع مطلب :
<-PostCategory-> |
